Włosy mogą wypadać garściami z różnych przyczyn. Niektóre powody pogorszenia kondycji kosmyków, choć widoczne, są bagatelizowane. Nie przywiązuje się do nich znaczenia, co niestety ma przykre konsekwencje. Sztandarowym przykładem z tej kategorii może być łysienie łojotokowe. Jak zdiagnozować łysienie łojotokowe? Jak sprawdzić, czy łojotok nie stał się przyczyną wypadania włosów?
Łysienie łojotokowe objawy
Łysienie łojotokowe, jak sama nazwa wskazuje, spowodowane jest łojotokiem, a właściwie łojotokowym zapaleniem skóry, czyli nadprodukcją sebum, całkiem zbędnego pod względem potrzeb organizmu. Połączenia łoju z aktywnością grzybów Malassezia może powodować podrażnienie, stan zapalny mieszków włosowych, co utrudnia włosom prawidłowy wzrost.
Duża produkcja łoju prowadzi do szybkiego przetłuszczania się włosów, powstaje łupież łojotokowy, który zazwyczaj jest tłusty i ściśle przylega do skóry głowy. To sprawia, że włosy są niedotlenione, niedożywione, osłabione, łamliwe. Łysienie łojotokowe zazwyczaj rozpoczyna się od przerzedzenia włosów w kącikach skroniowych, a następnie na szczycie włosów. Może przypominać łysienie androgenowe i często mu towarzyszy.
Łysienie łojotokowe najczęściej objawia się w postaci:
- łupieżu,
- swędzenia skóry głowy,
- bolesności i czerwonego obszaru skóry,
- białych i żółtych płatów na skórze głowy,
Łojotokowe zapalenie skóry objawia się nie tylko na skórze głowy. Często pojawia się również w innych miejscach – między brwiami, między fałdami skóry, na powiekach, w kącikach nosa, za uszami, pod pachami, w pachwinach.
Łojotokowe zapalenie skóry w praktyce niestety może być trudne do odróżnienia od łuszczycy, czy innych chorób skóry.
Przyczyny łysienia łojotokowego
Przyczyna łysienia łojotokowego leży również w gospodarce hormonalnej, czyli nadprodukcji progesteronu i androgenu. Zmiany zmniejsza natomiast estrogen, który hamuje łojotok. Zmiany na skórze pogarszają się zimą oraz zmniejszają latem, kiedy włosy i skóra głowy poddawane są silniejszemu działaniu promieni słonecznych.
Łysieniu łojotokowemu sprzyjają:
- zaburzenia immunologiczne
- predyspozycje genetyczne
- choroby tarczycy,
- niewłaściwa higiena,
- zaburzenia pracy układu pokarmowego,
- używki,
- zaniedbany i nieodpowiednio leczony łupież,
Kto cierpi na łysienie łojotokowe?
Łysienie łojotokowe dotyczy zazwyczaj osób w średnim wieku. Częściej mężczyzn niż kobiet. Pojawia się po 30 roku życia i o ile leczenie nastąpi wystarczająco szybko, można liczyć, że gruczoły łojowe nie zostaną uszkodzone i da się zatrzymać proces wypadania włosów.
Jak leczyć łysienie łojotokowe?
Łysienie łojotokowe należy leczyć od wystąpienia pierwszych objawów. Trzeba to robić skutecznie, by ograniczyć łojotok, który jest przyczyną wypadania włosów. Co usunie problem? Najlepsze efekty przynosi stosowanie szamponu, który zawiera siarczek selenu, pirytion cynku, smołę lub ketokonazol. Dermatolog może zapisać preparat antygrzybiczny, stworzony do usuwania grzyba powodującego łupież i walki z zapaleniem łojotokowym skóry. Bardzo dobre wyniki odnotowuje Dandrene. Kliknij i dowiedz się, jak usuwa łupież i przywraca równowagę skórze.
Leczenie należy kontynuować nawet po wstępnym zmniejszeniu objawów. Sporym błędem jest zaprzestanie stosowania preparatu po ujrzeniu pierwszych efektów terapii.
Pomocna może być również zmiana diety – na lekką, zróżnicowaną, niskotłuszczową, bogatą w warzywa i owoce. Wskazana może być także suplementacja witaminami A, E, B2 i B5. Niewskazane będą używki, alkohol, ostre przyprawy, które mogą zwiększać problem z łupieżem i łojotokiem skóry głowy. Zimą należy nosić czapkę i chronić włosy i skórę głowy przed niskimi temperaturami.
