Tarczyca jest nieparzystym gruczołem, który odpowiada za wydzielanie wewnętrzne i jest zlokalizowany na przedniej ściance szyi. Bardzo łatwo ją zlokalizować w czasie badania palpacyjnego, ponieważ położona jest tuż pod powierzchnią skóry. Dzięki temu można bardzo szybko wszelkie nieprawidłowości związane z jej wielkością, a co za tym idzie szybko zdiagnozować problem.
Tarczyca jest narządem bardzo unaczynionym, połączonym z głównymi tętnicami szyjnymi, dlatego w trakcie przykładania słuchawki lekarskiej do tarczycy, słychać przepływającą przez nią krew.
Dzięki tarczycy dostarczane są do organizmu trzy hormony, które spełniają niezwykle ważną rolę.
Pierwszy to tyroksyna, która odpowiada za prawidłową przemianę materii, druga jest trijodotyronina, która również wspomaga przemianę materii w organizmie. Trzeci hormon to kalcytonina, która ma za zadanie obniżenie poziomu wapnia w organizmie i utrzymanie go na odpowiednim poziomie. Dzięki tym trzem hormonom nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.
Kiedy jednak nie jest ich tyle, by rzec, że są na odpowiednim, w naszym organizmie dochodzi do rewolucji.
Jeżeli brakuje ich podczas życia płodowego zaburzony zostaje wzrost płodu i rozwój jego mózgu. Powyższe hormony biorą czynny udział w syntezie białek w całym organizmie, wzrasta również zużycie tlenu, a co za tym idzie nasz organizm ma większą przemianę materii.
Aby hormony dobrze ze sobą współpracowały potrzebny jest jod – w dobowej wartości wynosi 150-200 mikrogramów.
Na prawidłową pracę tarczycy ma również wpływ podwzgórze oraz przysadka. Zbyt niski poziom hormonów tarczycy przesyła informację do podwzgórza, które podaje ją dalej do przysadki. Przysadka natomiast wydziela TSH i pobudza tarczycę do pracy i produkcji hormonów. W zależności od ilości produkowanych hormonów mowa może być o nadczynności lub niedoczynności tarczycy.
Do nadczynności zaliczyć można typowe objawy, takie jak:
- nadmierne chudnięcie,
- termo fobię,
- wyniszczenie,
- szybką męczliwość.
Jeżeli chodzi o układ nerwowy to towarzyszyć nam może:
- nadpobudliwość,
- niemożność skupienia dłużej uwagi,
- drżenie kończyn
- oraz ogólny niepokój.
Skóra może stać się nadmiernie gładka, będzie nam towarzyszyć
nadmierna potliwość i ocieplenie.
Da znać o sobie również układ naczyniowo-sercowy za pomocą:
- niewydolności serca,
- zaburzenie jego rytmu,
- zbyt wysokiego tętna.
Mimo utraty wagi będzie nam towarzyszył zwiększony apetyt i luźne stolce. Będziemy się czuli osłabieni i towarzyszyć temu będą duszności.
Kobiety również będą miały zaburzenia miesiączkowania i skąpe krwawienia.
W niedoczynności pojawią się znowu:
- niewydolność serca i nieprawidłowa kurczliwość mięśnia sercowego,
- bladość,
- żółty odcień skory,
- brak brwi,
- utrata włosów lub ich znaczne osłabienie,
- ograniczone wydzielanie potu,
- obrzęki w okolicach twarzy, powiek i dłoni,
- suchość skóry i włosów.
W obrębie układu nerwowego obserwuje się:
osłabioną sprawność intelektualną oraz osłabiona siłę mięśniową.
Mowa jest również o zaparciach, wzdęciach, braku apetytu oraz nadmiernym przybieraniu na wadze. Człowiek staje się senny, rozbity, ma spowolnioną mowę i myślenie, nie potrafi się na niczym skoncentrować. Nie wykazuje również żadnych ambicji.
Leczenie nadczynności tarczycy polega na uzupełnianiu diety preparatami jodu promieniotwórczego. W sytuacjach kryzysowych proponuje się operacje tarczycy.
